اصول نگارش مقدمه پروپوزال (بیان مسئله)

بعد از انتخاب موضوع و تعیین عنوان، با مطالعه دقیق منابع موجود (مقالات، کتاب‌ها و...) که درمورد موضوع تحقیق ما وجود دارند، بیان مسئله را می‌نویسیم. بخش‌های زیر در بیان مسئله باید ذکر شوند:

اهمیت موضوع (یا مشکل) مورد مطالعه از طریق بیان عوامل مؤثر بر موضوع، عوارض ناشی از عدم توجه به موضوع مورد مطالعه. جهت بیان اهمیت موضوع، آمارهای موجود ذکر می‌شود.

روش‌های کنونی برخورد با مشکل مورد مطالعه و اشکال این روش‌ها

شرح مختصری درباره‌ی مطالعات قبلی باید ارائه شود و در صورت وجود تناقض بین یافته‌های مطالعات قبلی، ذکر شود.

جنبه‌هایی از موضوع که تا کنون در مطالعات قبلی مورد بررسی قرار نگرفته است، باید بیان شود.

در انتهای بیان مسئله باید توضیح دهیم در این تحقیق چه کاری می‌خواهد انجام گیرد و به طور کلی هدف این تحقیق چیست. حتی می‌توانیم فواید ناشی از اجرای تحقیق را بیان نماییم.

در نگارش بیان مسئله باید از منابع علمی موجود استفاده کنیم، بنابراین، باید رفرنس داده شود. استفاده از نرم‌افزارهای منبع نویسی همچون EndNote ضروری است (جهت مشاهده آموزش رایگان نرم افزار اندنوت لطفا کلیک کنید).

بهتر است اجزاء مختلف ذکر شده به صورت جداگانه نوشته شوند و سپس در کنار هم قرار گیرند تا بیان مسئله شکل گیرد.

بیان مسئله اولین بخش پروپوزال است که مورد مطالعه قرار می‌گیرد و افراد از طریق آن با موضوع تحقیق آشنایی پیدا می‌کنند؛ بنابراین، باید تا حداکثر ممکن علمی، دقیق، گویا و زیبا نوشته شود تا افراد نسبت به آن نظر مثبت پیدا کنند.

جهت مشاهده نمونه بیان مسئله و ساختار آن می‌توانید به لینک زیر مراجعه فرمایید:

نگارش اخلاقی بیان مسئله

نمونه بیان مسئله

چجوری مقدمه خوب بنویسیم؟

مروری بر مطالعات پیشین

زمانی که ایده اولیه موضوع به ذهن محقق راه پیدا می‌کند مرور بر مطالعات پیشین شروع می‌شود تا از این طریق اهمیت، اولویت، تکراری نبودن، قابل اجرا بودن و اخلاقی بودن موضوع مشخص شود.

مروری بر مطالعات پیشین در بقیه مراحل کار نیز محقق را یاری می‌کند تا آگاهی کافی داشته باشد. هرچقدر بازنگری منابع کامل‌تر و دقیق‌تر باشد به محقق کمک بیشتری می‌کند.

نکات مرور بر متون

اسامی نویسندگان، زمان انجام تحقیق (یا زمان انتشار مقاله) و هدف تحقیق باید استخراج و ذکر شود.

خلاصه‌ای از تحقیق شامل تعداد نمونه مورد بررسی، روش نمونه گیری، خصوصیات نمونه‌ها (سن، جنس، وضعیت بیماری و سابقه مصرف دارو)، نوع مطالعه و روش اجرای تحقیق

مهم‌ترین یافته‌های مقاله با مراجعه به بخش یافته‌ها و بحث مقاله

در پایان نیز نقدی بر مقاله مورد استفاده آورده و نقاط ضعف و قوت آن را بیان می‌کنیم تا نقاط قوت آن‌ها در تحقیق ما آورده شود و نقاط ضعف تکرار نشود.

هم مقالات با نتایج مثبت و هم نتایج منفی آورده شود و فقط نباید نتایجی که مورد انتظار ما است آورده شوند.

از کوچک‌نمایی یا بزرگ‌نمایی نتایج مطالعات پیشین بایستی پرهیز شود.

در مطالعات توصیفی بهتر است بخش مرور بر مطالعات پیشین به دو قسمت مطالعات انجام گرفته در ایران و مطالعات انجام گرفته در سایر کشورها تقسیم شوند. این امر در مطالعات تحلیلی مثل مورد-شاهدی، کوهورت و مداخله‌ای لزومی ندارد چون مکان انجام تحقیق مهم نیست.

لازم است حتما در این بخش رفرنس داده شود. در پایان مرور متون باید نتیجه‌گیری از کل مقاله مورد استفاده داشته باشیم تا افراد صاحب نظری که پروپوزال ما را مطالعه می‌کنند متوجه شوند مطالعات قبلی چکار کرده‌اند و کار ما تا چه حد با آن‌ها متفاوت است.

نمونه بیان مسئله

عنوان طرح: مقایسه سطح آگاهی پرسنل اتاق عمل نسبت به خطرات، روش¬های پیشگیری و موانع استفاده از روش¬های پیشگیری از انتقال دود جراحی در بیمارستان‌های دولتی آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز و بیمارستان¬های خصوصی شهرستان شیراز 1398-1397

نام ونام خانوادگي مجري اول: دکتر فاطمه ویزشفر

نام ونام خانوادگي مجري دوم: آرمین فریدونی

بیان مسئله:

اتاق عمل یکی از مهم‌ترین و پرهزینه‌ترین بخش‌های یک بیمارستان به شمار می‌رود که به عنوان قلب بیمارستان در نظر گرفته می‌شود (1). در سال‌های اخیر استفاده از تکنولوژی‌های پزشکی در بیمارستان‌های سراسر جهان گسترش یافته است (2). به گونه‌ای که توسعه این تکنولوژی‌ها و دستگاه‌های الکتریکی و الکترونیکی متنوع در اتاق‌عمل به شدت در حال افزایش است (3).  پرستاری، حرفه‌ای است که  بیشترین شیوع آسیب ها و بیماری های شغلی را دارد. 4 نوع از خطراتی که برای پرستاران اتاق عمل بسیار محتمل می باشد شامل: جسمی، روحی روانی ، فرهنگی و بیولوژیکی است (4). پیشرفت  ابزارها و تجهیزات مدرن جراحی باعث تسهیل انجام بسیاری از جراحی‌ها شده است ولی متاسفانه کاربرد بعضی از این ابزارها مشکل ساز است (5).  از این ابزارها می‌توان به الکتروکوتر و لیزرها و استاپلرها  نام برد. الکتروکوتر وسیله‌ای است که با ایجاد جریان با فرکانس بالا از طریق قلم گرما را به بافت منتقل می‌کند و در جراحی‌های مختلف برای جداکردن بافت ، برش  و بستن عروق خونی  استفاده می‌شود. استاپلرها ابزاری هستند که با استفاده از گرما بر اساس نوع آن‌ها باعث دوخته شدن پوست، دوخته شدن دو عضو به هم مثل آناستوموزها می‌شوند. این وسیله بیشتر در جراحی‌های قلب و عروق، جراحی‌های عمومی و جراحی‌های لاپاراسکوپیک  کاربرد دارد. لیزرها طیف‌های متمرکز نور هستند. هر لیزر دستگاه‌های مخصوص به خود دارد. لیزرها به مصارف مختلف در جراحی های زیبایی و ترمیمی پوست و جراحی‌های چشم می‌رسند و هرسه دستگاه با استفاده از گرما و سوختن بافت بخاری در محیط ایجاد می‌کنند که در کل دود جراحی نامیده می‌شوند (6).
این دود نه تنها بوی نامطبوع و آزاردهنده‌ای دارد و جلوی دید جراح را در فیلد جراحی می‌گیرد (7) بلکه مطالعات نشان دادند که این دود محتوی بیش از 80 نوع مواد توکسیک و بخارات سمی مثل مونوکسید کربن، پلی آروماتیک هیدروکربن، بنزن، هیدروژن سیانید، فرمالدهید، ذرات قابل دید و غیر قابل دید سلولی است (7, 8).
دود جراحی ناقل ویروس‌های هپاتیت ، تضعیف کننده سیستم ایمنی، پاپیلومای انسانی و ... است و باعث وقوع تغیرات التهابی حاد و مزمن در سیستم تنفسی مثل آمفیزم، آسم، برونشیت مزمن، گیجی، هیپوکسی، تهوع و استفراغ، سردرد، ضعف و خستگی، درماتیت، کارسینوماها، اختلالات کاردیو وسکولار، تحریک چشم، کم خونی، سرطان خون (9) و ضایعات حلق و حنجره (10) شده است. سمیت دود جراحی در مطالعات مشابه سمیت دود سیگار تخمین زده شده است (5). مطالعات اخیر نشان داده اند که به طور روزانه مواجهه با دود جراحی برابر با 27 تا 30 سیگار و سمیت دود جراحی که از لیزر یک گرم بافت ایجاد می‌شود اثرات موتاسیونی برابر با 6 عدد سیگار است (11). یک گزارش در 2013 بیان می‌کند که یک جراح بعد از جراحی بیمار مبتلا به پاپیلومای انسانی، دچار سرطان لوزه شده است (10).
سازمان سلامت و ایمنی در آمریکا تخمین زده است که هر سال حدود 500 هزار نفر از جراحان و متخصصان بیهوشی، تکنولوژیست‌های جراحی در معرض خطر دود جراحی هستند (12).
با وجود این عوارض وسایل و راهکارهای پیشگیری‌کننده از استنشاق دود جراحی در نظر گرفته شد. مطالعات نشان داده است که ساده ترین روش  برای جلوگیری از انتقال ذرات آلوده دود جراحی استفاده از ماسک جراحی است. این ماسک ذرات حدود 5 میکرون را فیلتر می‌کند ولی ذرات کوچکتر دود جراحی ممکن است از آن عبور کند. بنابراین در این شرایط ماسک‌های با فیلتراسیون بالا توصیه شده است (13, 14). ساکشن با فیلترهای مخصوص وجود دارند که دارای قیمت بالا هستند. استفاده از این ساکشن‌ها خصوصا در نزدیک به محل لیزر و کوتر بسیار موثر است (15). سیستم تهویه با ظرفیت بالا  مواجهه با خطرات دود جراحی را کمتر می‌کند (16).
دود جراحی های لاپاراسکوپی می‌توانند با ساکشن‌های مخصوص برداشته شوند (15).  پوشیدن دستکش حین تعویض فیلتر هوا و حین مجاورت با دود جراحی در جلوگیری از انتقال آن موثر است. علی‌رغم فواید استفاده از این وسایل، ادوارد، ریمن  و خوشدل در مطالعات خود بیان کرده‌اند که توجه به استفاده از این وسایل کم است (5, 17). طی مطالعات خوشدل و تریگونینگ  به یک فقدان دانش اساسی در مورد خطرات بالقوه و راه‌های پیشگیری از آن‌ها اشاره کردند (5) و از آنجا که در بیمارستان‌های ایران از دستگاه الکتروسرجری به طور مکرر استفاده می‌شود و متعاقبا تماس با دود جراحی و خطرات بسیار آن وجود دارد، و همچنین به‌خاطر نبودن مطالعه ای برای بررسی آگاهی پرسنل اتاق عمل از خطرات دود جراحی و روش‌های جلوگیری از آن، بر آن شدیم که در این مطالعه به بررسی مقایسه ای آگاهی پرسنل اتاق عمل بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهرستان شیراز بپردازیم.

نمونه بیان مسئله

عنوان: بررسی  شیوع سندرم مفاصل پرتحرک در افراد با درد مزمن ناحیه تحتانی کمری در مراجعه کنندگان به کلینیک درد تابا، سال 1400

نام ونام خانوادگي مجري اول: حمید رضا ثابت

بیان مسئله:

تقریباً بیش از یک چهارم جمعیت در سراسر جهان به بیماری های اسکلتی عضلانی مبتلا هستند. در میان اختلالات اسکلتی عضلانی، کمردرد با شیوع 568 میلیون نفر، بیشترین بار بیماری را ایجاد می کند. بیماری های اسکلتی عضلانی عامل اصلی ناتوانی در سرتاسر جهان است که در این بین، کمر درد به تنهایی علت اصلی ناتوانی در 160 کشور می باشد (1). ریسک فاکتورهای متعددی برای کمردرد بیان شده است که از جمله آن ها می توان به سن، سابقه ابتلا به کمردرد، در معرض دود سیگار قرار گرفتن، و سندرم مفاصل پرتحرک اشاره کرد (2).
گزارش های متناقضی وجود دارد در این خصوص که افرادی که میتوانند مانور خم کردن کمر را به طور کامل انجام دهند، شانس ابتلا به تنگی فضای دیسک و آرتروز مفاصل فاست کمری در آن ها کمتر است(3). از طرفی توانایی خم کردن ستون فقرات به جلو و عقب، در ابتلا به کمردرد مؤثر نشان داده شده است (2). بنابراین، این سؤال برانگیخته میشود که آیا پرتحرکی مفاصل می تواند به عنوان یک عامل خطر در ابتلا به کمر درد باشد؟
نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که در افراد جوانی که مبتلا به پرتحرکی مفاصل هستند، فضای بین دیسکی بیشتری نسبت به افراد عادی مشاهده شده است (4). همینطور در خصوص اینکه ارتباط مثبتی بین کمردرد و پرتحرکی مفاصل وجود دارد، گزارش هایی ارائه شده است (5). اما این آمار به طور محدود و در جمعیت های کوچک بررسی انجام شده است.
این فرضیه وجود دارد که پرتحرکی مفاصل می تواند منجر به کشیدگی و التهاب در بافت نرم اطراف مفاصل می شود که نتیجه این فرآیند همراه با ترومای بیشتر و افزایش حساسیت افراد در تحرک باشد و درد ناحیه کمر و فیبرومیالژی را ایجاد کند (6, 7). اما، به طور برعکس، این موضوع مشخص شده است که کم تحرکی با کمردرد همراه خواهد بود (8). بنابراین، هم کم تحرکی و هم پرتحرکی، می توانند از عوامل ایجاد کمردرد باشند.
همچنین ظرفیت کلی و فعالیت اکسیدانی در بیماران مبتلا به سندرم مفاصل پرتحرک بیشتر است و همراه شدن این عوامل با کاهش فعالیت فیزیکی و شدت درد (9)، می تواند به عنوان عوامل خطر همراه در دردهای ناحیه تحتانی کمر برای افراد باشد و بر شدت درد بیفزاید.
بنابراین، با توجه به موضوعات بیان شده در مقدمه، در این مطالعه تصمیم داریم به بررسی شیوع سندرم مفاصل پرتحرک در افراد با درد مزمن ناحیه تحتانی کمر بپردازیم.

نمونه بیان مسئله

عنوان طرح: بررسی میزان تبعیض محیط کار و ارتباط آن با تعهد سازمانی و میزان بهره وری پرسنل اتاق عمل : یک مطالعه مقطعی در ایران

نام ونام خانوادگي مجري اول : آرمین فریدونی

بیان مسئله:

امروزه تلاش هر سازمانی در جهت حفظ بقاء و سودآوری بیشتر است. این امر اهمیت درک بهتر از عوامل تاثیرگذار برکارکنان و پیامدهای کاری مرتبط با آنان را برای مدیران برجسته نموده است (1). مهم ترین عامل در تعیین کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی ، مسائل مربوط به منابع انسانی ارائه دهنده خدمات می باشد که بر روی رضایت بیماران از مراقبت های دریافتی تاثیر بسزایی دارد (2).
یکی از عوامل تاثیرگذار بر سلامت ذهنی و عملکرد شغلی منابع انسانی، تبعیض محیط کار (Workplace discrimination) است. تبعیض محیط کار به عنوان عمل يا تصمیمی است که موجب برخورد نامناسب با يك يا گروهی از کارکنان سازمان می‌گردد (3). هان و ويلکینز (Hahn and Wilkins)  در اين خصوص بیان می‌کنند که تبعیض در محیط کار زمانی رخ می دهد که يك يا گروهی از کارکنان در سازمان نسبت به سايرین، مورد توجه کمتری قرار می‌گیرند (4). تبعیض به هر دلیل و شکلی که باشد دارای پیامدهايی در محیط کار برای کارکنان، مديران و سازمان خواهد بود که موجب افزايش استرس، اضطراب و تنش در محیط کار، کاهش رضايت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان می‌گردد (5, 6).  بعلاوه زمانی که کارکنان احساس می کنند تبعیض، پیشرفت شغلیشان را محدود ساخته ممکن است عده ای از آنان رفتارهای ناسالمی را علیه سازمان به صورت اعتراض یا انتقام مرتکب شوند (7). بیمارستان ها به عنوان یک سازمان مراقبت بهداشتی (8) از جمله محیط هایی هستند که تبعیض در آن ها به وفور دیده می‌شود و علت این تبعیض ها اغلب جنس، نژاد، سطح تحصیلات افراد است (9). وجود تبعیض در بین کارکنان در محیط بیمارستان باعث کاهش کیفیت مراقبت از بیمار، افزایش هزینه مراقبت های بهداشتی (10) و کاهش رضايت شغلی می‌شود (11). مطالعه Ogden و همکاران نشان می دهد که اکثریت مراقبت دهندگان سلامت ، نژاد پرستی و جنسیت را عامل اصلی تبعیض در محیط بیمارستانی می دانند (12). در همین راستا مطالعه دیگری نشان می دهد که پزشکان زن دارای فرزند، عامل ایجاد کننده تبعیض را نابرابری های مالی(کار بیشتر و حقوق کمتر)، فرصت های محدود برای پیشرفت، عدم حمایت در دوران بارداری و پس از زایمان بیان می کنند (10). همچنین اسمیت (Smith) و همکاران با انجام تحقیقی بر روی پزشکان کشور آمریکا دریافتند که تبعیض در محیط کار عامل اصلی نارضایتی و ترک محیط کار و تغییر شغل توسط پزشکان است (13). با توجه به پیشینه ارائه شده می توان چنین برداشت کرد که تبعیض در محیط کار می‌تواند بر پیامدهای کاری و شاخص‌های عملکردی کارکنان سازمان از جمله رضايت شغلی، کیفیت کاری و تمایل به ترک کار آن ها اثرگذار باشد (5). با توجه به نقش مهم نظام سلامت در ارتقای سلامت جسمی و ذهنی افراد جامعه و ارائه خدمات مطلوب به آنها، توجه به سلامت جسمانی و ذهنی و عملکرد شغلی پرسنل شاغل در بیمارستان ها و عوامل مؤثر بر آن همچون تبعیض در محیط کار می تواند زمینه ارتقای بهره وری نیروی انسانی و در نهایت ارائه بهتر خدمات به بیماران را فراهم سازد. چنانچه براون در این خصوص می گوید: « ما ميخـواهيم يـاد بگيـريم كـه چگونه اقدامات بسياري از افراد به بهتـرين وجهـي مـيتوانـد هماهنـگ شـود تـا نتـايج مطلـوب در سازمان به دست آيد» (14).
از جمله عوامل مؤثر بر عملکرد شغلی کارکنان و در نهایت بهره وری و موفقیت هر سازمان، سلامت ذهنی کارکنان آن سازمان است. بنابر تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامت ذهنی شرایط و حالتی است که فرد می تواند توانایی های بالقوه خود را بشناسد، خود را با عوامل استرس زا تطبیق دهد و با حداکثر بهره وری کار کند و توانایی مشارکت در فعالیت های اجتماعی جامعه را داشته باشد (15).
بهره‌وری عبارت است از توانایی انسان برای انجام کارهایش هر روز بهتر از قبل که در جهت دستیابی به نتایج بهتر است، به عبارت دیگر حداکثر استفاده از منابع یا عوامل تولید (کار،سرمایه مواد اولیه و انرژی) در ارائه خدمات یا تولید کالا را بهره‌وری می گویند (16). بیمارستان ها مکانی برای مراقبت از بیمارانی است که نیازهای پیچیده و متعددی دارند و به خوبی شناخته شده که پرستاران بخش عمده‌ای را در سیستم مراقبت بهداشتی تشکیل می دهند. اتاق عمل یکی از مهمترین بخش‌های یک بیمارستان به شمار می‌رود چرا که بیشترین هزینه ها در این بخش مصرف شده و  بیشترین درآمد بیمارستان نیز از این بخش تأمین می شود (17).
مدیران بیمارستان باید با افزایش کیفیت خدمات و حداکثر استفاده از منابع، بهره وری در اتاق عمل را افزایش دهند؛ عوامل متعددی از جمله زیرساخت‌های ضعیف،کمبود نیرو، انگیزه و رضایت کم کارکنان، عدم هماهنگی مناسب بین جراحان و کارکنان، پشتیبانی در برنامه ریزی، فرآیند‌های ضعیف طراحی شده، کمبود فناوری و اطلاعات، خرابی تجهیزات و... در عدم کارآیی بهینه اتاق عمل نقش دارند. همچنین در طرف مقابل، عواملی مانند کارکنان با انگیزه کافی، هماهنگی بین بخش‌های بیمارستانی، آماده سازی به موقع بیمار و... کارآیی اتاق عمل را افزایش می‌دهند (18). مطالعه انجام شده توسط مصدق راد و افشاری نشان می دهد که بهبود بهره وری اتاق عمل ، منجر به بهبود عملکرد مالی شده و اجرای یک مدیریت با کیفیت و مناسب، به طور قابل توجهی بهره وری بیمارستان ها را افزایش می دهد (18). از طرفی یکی از عوامل موثر بر بهره وری سازمانی تعهد سازمانی است (19). تعهد سازمانی یک قدرت درونی است که افراد را به عدم ترک شغلشان تشویق می‌کند، افرادی با تعهد سازمانی بالا ترجیح می‌دهند در شرایط دشوار نیز در شغل خود باقی بمانند. از آنجایی که در محیط سازمانی متغیر و رقابتی امروزی کارکنان به عنوان یک سرمایه کلیدی محسوب می شوند لذا تعهد سازمانی آن‌ها بیش از پیش مورد توجه قرار می‌گیرد (20). کارکنان متخصص، وفادار و دارای انگیزه قوی و متعهد به سازمان از جمله نیازهای حیاتی هر سازمانی است که وجود آنان باعث کاهش غیبت، تأخیر و جابه جایی، افزایش عملکرد سازمان و در نهایت محقق شدن اهداف متعالی سازمان خواهد شد (1). اجرای خدمات بهداشتی به عملکرد پرسنل بهداشت و درمان وابسته است که جهت دستیابی به این هدف صرفا داشتن کارکنان ثابت در سازمان کافی نیست و به نیروی انسانی با تعلق و تعهد سازمانی بالا نیاز است (21). در این راستا حنانی و همکاران میزان متوسط تعهد سازمانی در پرسنل اتاق عمل را گزارش کردند در این مطالعه بیشتر افراد به دلیل هزینه های ترک سازمان و یا پاداش های ناشی از ماندن در سازمان در شغل خود باقی مانده اند و از مدیران بیمارستانی انتظار می رود که با رفع نیاز های پرسنل و توجه به آن ها، سبب شود که کارکنان با میل خود به سازمان احساس تعلق داشته و به تعهد عاطفی سوق داده شوند (1).
 با توجه اینکه اتاق عمل عمدتاً بیش از آنکه بر قدرت ماشین آلات یا فناوری ها برای ارائه خدمات متکی باشد، بر پرسنل اتکا دارد و با در نظر گرفتن شرایط محیطی خاص اتاق عمل نسبت به سایر بخش ها و متفاوت بودن جو حاکم بر آن می توان چنین عنوان کرد که موفقیت و اثربخشی اقدامات مراقبتی و درمانی به استفاده مناسب از نیروی انسانی آن بستگی دارد.
به منظور بهینه سازی خدمات و مراقبت‌ها و جهت تأمین حداکثر ایمنی بیماران، پیشگیری از تعارضات و اختلافات احتمالی و افزایش رضایت شغلی پرسنل ، شناسایی مشکلات موجود در اتاق عمل الزامی است.
لذا شناسایی تبعیض در محیط اتاق عمل و ارتباط آن با این دو متغیر ( تعهد سازمانی و بهره وری)، می‌تواند راهنمایی برای مدیران بیمارستانی باشد تا با انجام مداخلات لازم اقداماتی نظیر رفع تبعیض در اتاق عمل ، ارتقا تعهد افراد به سازمان و درنهایت بهره وری پرسنل انجام داد که به بهبود کیفیت خدمات بهداشتی درمانی و رضایت بیماران کمک خواهد کرد. طبق جستجوهای انجام شده، مطالعه ای که تبعیض در محیط اتاق عمل و ارتباط آن با بهره وری و تعهد سازمانی را مورد بررسی قرار دهد، یافت نشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین تبعیض در محیط کار با تعهد سازمانی و بهره وری پرسنل اتاق عمل در سال 1400 طراحی گردید.