پلیت های ارتوپدی

تقسیم‌بندی پلیت‌ها

پلیت‌های DCP، جزء اولین پلیت‌هایی‌اند که ارایه شدند. در حال حاضر این نوع پلیت‌ها اصلاح و تعدیل داده شده و مزایای بهتری کسب کرده و به پلیت‌های بهتری تبدیل شدند.

پلیت‌های بعدی، پلیت‌های LCP ،LCDCP، پلیت‌های بازسازی کننده (در اتاق عمل به اختصار به آنها recon نیز می‌گویند)، پلیت‌های آناتومیکال، پلیت‌های توبولار یا ناودانی شکل و ... هستند که متداول ترین آن‌ها پلیت‌های DCP، LCP و LCDCP می‌باشند.

پلیت DCP

جزء اولین پلیت‌های به وجود آمده، محکم‌ترین پلیت، سطح تماس با استخوان کامل است و محدود نشده است. انعطاف پذیر نمی‌باشند (پس اگر آن‌ را بیش از 15 درجه به وسیله‌ی انبر خم کننده، خم کنیم در کارایی آن اختلال به وجود می آید) مناسب برای استخوان‌های بلند مثل هومروس، فمور، تیبیا و...

دارای سوراخ‌های بیضی شکل دارای لبه‌ی شیبدار به سمت مرکز است. که پیچ مناسب آن‌ها از نوع پیچ کورتیکال می‌باشد. پیچ‌های کورتیکال مخصوص بافت‌هایی هستند که کورتکس دارند. پیچ‌های کورتیکال در اکثر مواقع بای کورتیکال  عمل میکنند (یعنی از هر دو کورتکس نزدیک و دور  میگذرند. پیچ‌هایی که تنها از یک کورتکس می‌گذرند را مونوکورتیکال می‌گویند).

به طور لغوی به معنای پلیت فشار فعال میباشد، و نوعی پلیت است که در طول ترمیم شکستگی، فشار فعال و پویایی را به اندام وارد می‌کند. سطح تماس آن با سایت شکستگی کامل است و این موضوع باعث فشار به لایه پری استیوم  می‌شود که نتایجی مانند تغذیه و خون رسانی ناقص استخوان و تعویق ترمیم بافت را به دنبال دارد. به دلیل فشار محوری زیادی که به تنه استخوان‌های بلند وارد می‌کنند، احتمال شکستگی استخوان در زمان برداشتن پلیت وجود دارد و بنابراین مخصوصا برای افراد دارای پوکی استخوان  خطراتی به همراه دارد.

ویژگی‌ها: دارای سوراخ‌های بیضی شکل هستند. در ۲ سایز سه و نیم و چهار و نیم ارائه می‌شوند که سایز چهار و نیم آن به ۲ دسته سبک و سنگین تقسیم می‌شود. سایز سه و نیم معمولا برای شکستگی‌های ساعد یا استخوان‌های کوچکتر مثل نازک‌نی یا ترقوه به کار می‌رود و سایز چهار و نیم برای شکستگی‌های ران و نوع سبک آن برای شکستگی‌های بازو و درشت‌نی به کار می‌رود.

داینامیک کامپرشن، یکی از اصول به کارگیری پلیت‌هاست که به وسیله آن پیچ‌ها نیروی فعالی را به جهت نزدیک‌تر شدن دو سر شکستگی‌ها به اندام وارد می‌کنند. طریقه‌ی گذاشتن پیچ و نوع سوراخ‌های پلیت در صفت داینامیک کامپرشن نقش دارند. همین موضوع با کاهش فاصله‌ی دو سر شکستگی، جلوی پروسه عدم ترمیم  استخوان را می‌گیرد.

پیچ‌ها به دو صورت روی پلیت‌های DCP ثابت می‌شوند، هم مرکز و ناهم‌مرکز. اگر یک سمت شکستگی پیچ را هم مرکز و سمت دیگر پیچ را ناهم‌مرکز قرار بدهیم، باعث کشیدگی دو سمت شکستگی به هم و فشار فعال می‌شود.

پلیت LCP

مناسب برای استفاده برای بیماران دارای پوکی استخوان، زیرا سطح تماس محدود شده است و خون رسانی و تغذیه را محدود نمی کند و ترمیم سریعتر رخ میدهد. در واقع نیروی فشاری به نیرویی فیزیولوژی برای ایجاد تعادل و استواری خود پلیت تبدیل میکند و فشار زیادی به خود استخوان وارد نمیکند.

سوراخ‌های آن ترکیبی می‌باشد که به آن سوراخ هشتی شکل (اعداد لاتین) نیز می‌گویند. یک سوراخ رزوه‌دار که محل گذاشتن پیچ‌های لاکینگ و یک سوراخ رزوه‌ندار که محل گذاشتن پیچ‌های کورتیکال دارد. در یک سوراخ نباید از هر دو نوع پیچ استفاده کرد اما در یک پلیت می‌توان از هر دو نوع را پیچ در سوراخ‌های متفاوت استفاده کرد.

پیچ‌های لاکینگ، خاصیت قفل شدن دارند. این پیچ‌ها حتی در قسمت سر نیز دارای رزوه هستند و هیچ قسمتی از پیچ روی سطح پلیت قرار نمی‌گیرد. باید توجه کرد اگر این پیچ‌ها به طور صحیح به کار گرفته نشوند می‌تواند باعث افزایش احتمال شکستگی شوند.    

پلیت LCDCP

نوع تعدیل شده پلیت‌های DCP  که سطح زیرین پلیت با استفاده از فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌ها، باعث کاهش سطح تماس با استخوان شده و آنرا محدود کرده است. کاربرد آن در تنه استخوان‌های بلند است. سوراخ‌های بیضی شکل دارد که هم از پیچ کورتیکال و هم از کنسلوس می‌توان استفاده کرد.

پلیت Bridge

پلیت‌هایی که حالت پل ایجاد می‌کنند و در شکستگی‌‌های چند قطعه‌ای  استفاده می‌شوند. برای مثال در استخوان بلند تیبیا کاربرد دارد. یک بخش پل مانند دارد که با کم کردن فشار باعث خون رسانی صحیح اندام میشود. این پلیت همچنین از کوتاه شدن عضو نیز جلوگیری میکند.

پلیت Reconstruction

قابلیت خم شدن به شکل‌های مختلف هستند که البته بعضی از منابع توصیه میکنند بیشتر از 15 درجه خم نشوند تا احتمال شکستن افزایش پیدا نکند. مناسب برای شکستگی‌های لگن و ...

پلیت Tubular

پلیت های ناودانی شکلی هستند که سوراخ‌های گرد دارند و به همین دلیل امکان کامپرشن داینامیک ندارند. از پیچ‌های کورتیکال برای آن‌ها استفاده می‌شود.

سایزهای مختلف Semi tubular یا یک دوم، یک سوم و یک چهارم را دارند.
مناسب برای شکستگی‌های نواحی ای که بافت چربی و عضله کمی دارند. مانند: قوزک خارجی، زند زیرین، آرنج، دیستال بازو و...