نشر حشو

درسال 1969 Franz Ingerfinger یک قانونی را معرفی کرد به نام ingerfinger rule، طبق این قانون فقط درصورتی مقاله در ژورنال چاپ می‌شود که تصاویر، جداول، یا اشکال مقاله قبلا جای دیگری منتشر نشده باشند.

ICMJE (the international committee of medical journal editor) در سال 1981 تعریف واحدی منتشر کرد برای duplicate publication  (انتشارات اضافی) که توسط ژورنال‌های زیادی در سرتاسر جهان پیروی شد.

طبق این تعریف انتشارات تکراری زمانی رخ می‌دهد که یک مقاله بطورقابل ملاحظه‌ای هم‌پوشانی دارد با مقاله‌ای که قبلا منتشر شده بدون رفرنس دهی به مقاله منتشر شده قبلی.

انتشار سالامی (Salami slicing یا salami publication) زمانی رخ می‌دهد که داده‌های جمع آوری شده از یک جمعیت به تکه‌های متفاوتی برای ایجاد مقالات متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرد و در یک مجله و یا در چند مجله متفاوت چاپ می‌شود.

البته یکسری استثنا هم وجود دارد:

1.    زمانیکه تحقیق گسترده ای داریم و نتایج نمی تواند بطور همزمان منتشر شود.
2.    برخی مطالعات که نتایج متمایزی را مورد خطاب قرار می‌دهند.

اگر با جمعیت کوچکی سروکار داریم بهتر است که نتایج را در یک مقاله منسجم منتشر کنیم.

دلایلی که انتشارات اضافی غیر اخلاقی هستند:

1.    تاثیر در نتایج متآنالیز
2.    نقض قانون کپی رایت
3.    تاثیر بر روی سیستم پاداش دهی دانشگاهی
4.    آسیب به شهرت مجله
5.    اتلاف زمان ارزشمند متخصصان، داوران همتا، سردبیران، ویراستاران، و خوانندگان