مطالعه کوهورت

مطالعه ی هم گروهی معمولاً به به صورت مقایسه گروهی از افراد که با یک عامل خطر مواجهه دارند و گروهی دیگر که فاقد این مواجهه هستند انجام می شود. این دو گروه برای مدت زمانی پیگیری می شوند و بروز بیماری در گروه نخست با گروه دیگر مقایسه می شود. مثلا، گروه زنان بارداری که خونریزی واژینال (مواجهه) داشته اند با گروه مقایسه (زنان باردار بدون خونریزی واژینال)، از نظر بروز زایمان زایمان زودرس، وزن پایین هنگام تولد و مرگ حول تولد مقایسه شدند.

در حالت دیگر مطالعه ی همگروهی افراد تقسیم نمی شوند، بلکه ویژگی های آن ها ثبت شده و بروز پی آمد برحسب طبقات متغیرهای مختلف مقایسه می شود. در سال های اخیر، با به وجود آمدن امکان ثبت متغیرهای متعدد (به ویژه پیشرفت در اندازه گیری همزمان و ارزان قیمت مواجهه با مواد مختلف) و نیز گسترش شیوه های تجزیه و تحلیل این اطلاعات، بیشتر مطالعه های صورت گرفته از این نوع هستند.

یک مطالعه کوهورت به خوبی طراحی شده می تواند نتایج قدرتمندی ارائه دهد. در یک مطالعه کوهورت، یک جمعیت مورد مطالعه، با قرار گرفتن در معرض یا رویداد مورد موردنظر شناسایی می شود و تا زمانی که بیماری یا پیامد رخ دهد، دنبال می شوند.
از آنجایی که قرار گرفتن در معرض قبل از نتیجه مشخص می شود، مطالعات کوهورت دارای یک چارچوب زمانی برای ارزیابی علیت هستند و بنابراین پتانسیل ارائه قوی ترین شواهد علمی را دارند.

علاوه بر این، در مطالعات کوهورت محقق می تواند چندین نتیجه را به طور همزمان بررسی کند. معایب این مطالعه شامل نیاز به حجم نمونه بزرگ و طولانی مدت بودن پیگیری طرح مطالعه است که منجر به یک تلاش پرهزینه می شود.

مطالعات کوهورت می تواند آینده نگر یا گذشته نگر باشد . مطالعات آینده نگر از زمان حال تا آینده انجام می شود. از آنجایی که مطالعات آینده‌نگر با روش‌های جمع‌آوری داده‌های خاصی طراحی می‌شوند، این مزیت را دارد که برای جمع‌آوری داده‌های مواجهه خاص طراحی شده است و ممکن است کامل‌تر باشد.
نقطه ضعف یک مطالعه کوهورت آینده نگر ممکن است دوره طولانی پیگیری در زمان انتظار برای رخ دادن رویدادها یا بیماری ها باشد.

پژوهشگردر یک پژوهش همگروهی، دو گروه از افراد، یک گروه که در مواجهه ابتلا به بیماری هستند و گروهی که در مواجهه نیستند را برای مدتی تحت پیگیری قرار داده و میزان بروز بیماری (یا میزان مرگ در اثر ابتلا به بیماری) را در این گروه ها با یکدیگر مقایسه می کند.

چون ما موارد جدید بروزی بیماری را در گروه ها مورد پژوهش قرار می دهیم، بنابراین می توانیم یک رابطه زمانی بین مواجهه و ایجاد بیماری، مشخص کنیم.

مقایسه پژوهش همگروهی با کارآزمایی تصادفی

در هر دو نوع پژوهش گروه های مواجهه دار با گروه های بدون مواجهه با یکدیگر مقایسه می شوند؛ اما، عامل مواجهه در پژوهش های کارآزمایی بالینی تصادفی اغلب از نوع مداخله ای است، اما در کوهورت، به دلایل اخلاقی نمی توانیم مداخله زیان باری ایجاد کنیم.

ویژگی اصلی طراحی پژوهش های همگروهی مقایسه نتیجه یا نتایج به دست آمده از گروهی که در مواجهه با عامل خطر بوده اند و آن هایی که در مواجهه با عامل خطر نبوده اند،با یکدیگر است.

پژوهش همگروهی آینده نگر (Prospective Cohort)

این نوع پژوهش، در بین تمام افراد گروه همزمان شروع می شود؛ پژوهشگر افراد موردنظر را در شروع پژوهش انتخاب کرده و تمام آن ها را بر اساس یک برنامه زمان بندی شده تا ایجاد یا عدم ایجاد بیماری پیگیری می کند.

پژوهش همگروهی گذشته نگر (Restrospective Cohort)

در این نوع پژوهش، ما گذشته را به زمان حال آورده و به این ترتیب طول مدت پژوهش را کاهش می دهیم. این نوع طرح ها تفاوتی با پژوهش همگروهی آینده نگر ندارد و در هر دو نوع پژوهش نتیجه مواجه در افراد مواجهه داشته و نداشته را مقایسه می کنیم.

برای حل کردن مشکل زمان و هزینه ی لازم برای مطالعه همگروهی می توان از مطالعه ی همگروهی تاریخی استفاده کرد. در مطالعه ی همگروهی تاریخی وضعیت مواجهه افراد در افراد، براساس سابقه موجود، گردآوری می شود. مثلا، موجهه افراد با گازهای شیمیایی جنگ بر اساس سوابق موجود در بنیاد جانبازان به دست آمده است. زمان انجام این مطالعه سال 1378 بوده است، در حالی که مواجهه افراد با گازهای شیمیایی بیشتر در نیمه نخست دهه 60 هجری شمسی رخ داده بود. پس از مشخص شدن مواجهه افراد، وجود پی آمد در آن ها بررسی می شود. در زمان مطالعه ممکن است پی آمد موردنظر (مانند عوارض دییرس ریوی شامل وقوع محدودیت تنفسی، برونشیت آسمی، انسدادهای شدید و ظرفیت های حیاتی ریه) روی داده باشند یا این اطلاعات در طول زمان گردآوری شوند.

در شبکه ی ارائه خدمات تندرستی در ایران، وجود نظام ثبت و گزارش دهی امکان انجام مطالعه ی همگروهی تاریخی را به خوبی فراهم می کند. به عنوان نمونه، ثبت نتیجه درمان بیماران دچار سل، پیگیری زوج های استفاده کننده از روش های پیشگیری از بارداری، و مراقبت از مادران باردار و کودکان همگی به شکل مطالعه ی همگروهی تاریخی بوده است و نظام ثبت و گزارش دهی بستر بسیار مناسبی برای این نوع مطالعه را فراهم می کند.

تنها اختلاف دو روش کوهورت گذشته نگر و آینده نگر این است که، در کوهورت گذشته نگر به بررسی اطلاعات موجود در گذشته می پردازیم.

در پژوهش همگروهی آینده نگر، مواجهه داشته ها و مواجهه نداشته ها در طول مدت پژوهش و هنگام برخورد مشخص می گردند و سپس برای چندین سال تحت نظر قرار گرفته و سپس بروز بیماری در آن ها محاسبه می شود.

پژوهش همگروهی گذشته نگر؛ در طرح پژوهشی گذشته نگر، مواجهه موردنظر در شروع پژوهش و با استفاده از پرونده های پزشکی قبلی مشخص شده و پیامد ها آن ها در تاریخی که پژوهش صورت می گیرد مشخص می شود.

یکی از مشکلات مطالعه های همگروهی، پیگیری افراد در مدت مطالعه است. در بسیاری از مواقع بخشی از افراد به دلیل عدم تمایل، مرگ از سایر علت ها (غیر از پیامد مطالعه)، مهاجرت یا پایان زمان بررسی پیش از وقوع پیامد از مطالعه خارج می شوند. هرچند برای تحلیل این موارد روش های آماری مناسب وجود دارد، اما انجام مطالعه همگروهی به دلیل نیاز به پیگیری افراد به سادگی امکان پذیر نیست. مطالعه بر روی گروه های خاص شغلی، همچون پزشکان، پرستاران، کارکنان شهرداری، راه آهن، نظامیان و...، به علت سهولت پیگیری این افراد، آسان تر از مطالعه جمعیت عمومی است. به همین دلیل، بسیاری از مطالعه های همگروهی معروف در دنیا بر روی گروه های شغلی صورت گرفته و اصولا استفاده از مطالعه همگروهی در پزشکی کار و بهداشت حرفه ای جایگاه ویژه دارد.