از چه کلماتی در مقاله استفاده کنیم؟

کلمات ساده
به طور مثال به جای کلمات زیر، از جایگزین درون پرانتز استفاده می‌کنیم:

Accordingly (So)
By means of (By)
Due to the fact that (as, Because)
In order to (to)
Has the capability of (Can)
Found to be in agreement (Agree)
Both of them (Both)
In view of the foregoing situations (Therefore)
Despite the fact of (Although)
For the purpose of (For)
A small number of (Few)
A large number of (Many)
At the present time (Now)
Regardless of the fact that (Even though)
Whether or not (Whether)
Take into consideration (Consider)
For the reason that (Because)
At a rapid rate (Rapidly)
During the course of (During / While)
Referred to as (Called)

افعال ساده
نکته:‌ ترجیحاً سعی کنید از افعال تک کلمه‌ای استفاده کنید و همچنین فعل را تبدیل به اسم نکنید و از اسم مجددا فعل نسازید.

Request (Ask)
Terminate (End)
Commence (Start)
Utilize, Make use of, Employ (Use)
Purchase (Buy)
Quantify (Measure)
Endeavour (Try)
Make a decision (Decide)
Come to realization (Realize)
Give an explanation of (Explain)
Make a Presentation of (Present)
Give a Description of (Describe)
Come to conclusion (Conclude)
Undertake an investigation (Investigate)

جملات ساده

It is likely that it will rain (it may rain)
A total of 250 Patients (250 patients)

در گذشته بیان میشد که ابتدای جمله عدد قرار نگیرد، اما اکنون این قانون منسوخ شده است و می‌توان ابتدای جمله عدد گذاشت. با این وجود بعضی ژورنال‌ها به این موضوع پایبند هستند و بعضی دیگر نیستند.

It is well known that there are 3 types of X disease (there are 3 types of X disease)

نکته: باید سعی شود با هر جمله تنها یک مطلب منتقل شود به طوری که طول هر جمله 15 تا 20 کلمه بیشتر نباشد. از به کار بردن جملات خیلی کوتاه یا خیلی طولانی و پیچیده که چندین مطلب مختلف در آن ذکر شده است (and، that و... زیاد به کار برده نشود)، خودداری کنید.

پاراگراف ساده
در یک پاراگراف تنها درمورد یک ایده یا مطلب صحبت شود؛ مطلب که تمام شد سراغ پاراگراف بعدی می‌رویم. موضوعات مختلف و پراکنده را در یک پاراگراف جا ندهید.

چگونه پاراگراف‌ها را از هم جدا کنیم؟
روش یک: Indentation، که اول هر پاراگراف به اندازه‌ی چند کاراکتر جلو‌تر می‌آییم و مطلب را بیان می‌کنیم.
روش دو: بین پاراگراف‌های مختلف فاصله باشد.
«نکته: در نگارش پاراگراف‌های مقاله، از یکی از روش‌های بالا استفاده می‌شود. هر دوی آن‌ها با هم مورد استفاده قرار نمی‌گیرد»
«نکته: اولین پاراگراف بعد از مقدمه، یا مواد و روش‌ها و ...، Indentation ندارد»

نکته اخلاقی:

در مقاله نباید هیچ‌گونه برتری جنسی، نژادی، قومی و... وجود داشته باشد (مثلا کلماتی مانند مردانگی)

به طور مثال فردی در حال انجام فعالیتی است و شما نمی‌دانید آن فرد چه جنسیتی دارد، نباید در متن از کلمه He استفاده کنید، بلکه باید بنویسید He/She. یا مثلا به جای انسان نمی‌توانید از واژه Man استفاده کنید بلکه باید بنویسید Human beings. دو مثال دیگر نیز در زیر آورده شده است که به جای کلمه مورد نظر باید از کلمه درون پرانتز استفاده کرد.

Housewife > Homemaker (خانه‌دار), Woman (زن)

Chairman > Chairperson

خودداری از تکرار
به طور مثال ما مطلبی را در مقدمه یا متود نوشته‌ایم، و این مطلب را مجددا در نتایج یا بحث تکرار می‌کنیم. گاهی نیز خودداری از تکرار یعنی ما مطلبی را که در یک کلمه قابل فهم و انتقال است، در کلمات بیشتری و یا یک جمله توصیف نکنیم.  به طور مثال:

Fewer in number > Fewer
Elongated in shape > Elongated
Big in size > Big
Absolutely complete > Complete
True fact > True

زمانی که شما تصمیم دارید یک مقاله و یا هرمطلب علمی دیگری را نگارش کنید، باید به این موضوع دقت داشته باشید که زبان نگارش شما علمی باشد و از کلمات عامه نباید استفاده نکنید. پیشنهاد می‌شود که زبان نگارش مقاله، Jargonistic (تخصصی)، High (رسمی) و Neutral (نه رسمی و نه عامیانه) باشد. نکات زبان نگارش مقاله:

• استفاده از Jargon‌ها به حداقل ممکن برسد. به خصوص استفاده نکردن از Jargonها زمانی اهمیت پیدا می‌کند که ما برای عموم افراد نگارش می‌کنیم.
  • Jargon: یعنی کلماتی که تنها برای افراد حرفه‌ای در یک رشته خاص معنی و مفهوم دارد (Abdominal X-Ray > Abdominal Radiography).
• پرهیز از Slang: بهترین راه تشخیص این است که به دیکشنری مراجعه کنیم که این کلمه Slang (غیرمؤدبانه) یا Colloquial (عامیانه) نباشد.
  • Slang: زبان غیرمؤدبانه (کوچه‌بازاری)
  • به طور مثال تمام کلمات زیر  که در یک خط آمده‌اند به یک معنی هستند:
    • Homo Sapiens, Man, Guy, Bloke, Chap, Geezer
    • Food, Nosh, Grub
    • Boy, Lass
    • Money, Dosh, Dough
    • Toilet, Loo, Bog
• پرهیز  از استفاده از idiom (اصطلاح یا ضرب‌المثل)
• پرهیز از Chatty Language (کلمات عامیانه)
• استفاده از اختصارها به حداقل برسد
  • عنوان: در عنوان اصلا از اختصار نباید استفاده کنیم حتی اگر آن کلمه بسیار رایج باشد (مانند AIDS). اگر باز کردن برخی کلمات منجر به سختی درک مطلب یا گمراهی مخاطب می‌شود، سعی کنید از معنی یا مفهوم آن اختصار استفاده کنید (مثلا از واژه ژنتیک به جای DNA استفاده شود). البته برخی ژورنال‌ها یکسری اختصارات رایج را در زمینه خود می‌پذیرند (مثلا واژه MS در ژورنال‌های نورولوژی ممکن است پذیرفته شود).
  • چکیده مقاله: در چکیده تا آن‌جا که ممکن است از اختصار نباید استفاده شود. اگر اختصار در متن چکیده کم تکرار شده باشد (مثلا 2 تا 3 مرتبه) بهتر است به جای اختصار، کامل آن کلمه نوشته شود. اما اگر شما از یک اختصار استفاده کردید باید این نکته را مدنظر داشته باشید که در اولین استفاده باید فرم کامل آن را بنویسید. اما، اگر شما یک کلمه را به صورت اختصار نوشتید، پس از آن دیگر اجازه ندارید فرم کامل کلمه را در چکیده بنویسید و تنها باید اختصار آن کلمه نگارش شود.
  • متن اصلی مقاله: در متن اصلی هم خیلی توصیه نمی‌شود که از اختصار استفاده کنید؛ به طور مثال اگر از یک کلمه تنها 4 یا 5 بار بیشتر استفاده نشده است، بهتر است که شکل کامل کلمه نوشته شود. اگر شما در چکیده یک کلمه را به اختصار به کار بردید، در متن اصلی هم برای اولین بار استفاده از کلمه، باید به صورت کامل نوشته شود. فراموش نکنید که اگر در متن اصلی نیز، از یک کلمه به اختصار استفاده کردید، در تمام مقاله باید از آن فرم اختصار استفاده نمایید.
  • نکته: در اول جمله از اختصار استفاده نکنید. اما این موضوع مورد پذیرش همه ژورنال‌ها نمی‌باشد.
  • جدول و نمودار: در جدول و نمودار هم به طور مستقل باید در هر جدول یا نمودار، فرم کامل کلمه نوشته شود.
  • تنها از اختصارات استاندارد استفاده کنید (از اختصارات خودساخته استفاده نکنید).

معلوم بنویسیم یا مجهول؟
تا آن‌جایی که ممکن است از جملات معلوم (Active) استفاده کنید. زمانی از جملات مجهول استفاده می‌شود که کننده کار یا معلوم نیست چه کسی است، و یا اینکه کننده کار اهمیتی در طرح ندارد. همچنین زمانی از جملات مجهول در مقاله استفاده می‌شود که نتیجه‌ای که می‌خواهیم بگیریم مهم‌تر از کننده کار است. مثلا می‌خواهیم بیان کنیم که یک اپیدمیولوژیست یک مطالعه را طراحی کرده است؛ بنابراین آنچه که برای ما اهمیت دارد این است یک اپیدمیولوژیست این مطالعه را طراحی کرده، پس بیان می‌کنیم:

An Epidemiologist Designed the Study

اما زمانی اهمیتی ندارد که چه کسی کننده کار است،‌ مثلا می‌خواهید بیان کنید که درجه حرارات اندازه‌گیری شده است. در این‌جا درجه حرارت است که اهمیت دارد نه کننده کار پس به صورت مجهول بیان می‌کنیم.
مثال:

All the patients were examined by the Gynecologist. (False)
A Gynecologist examined all the patients. (True)

This study was done to investigate (False)
We investigated (True)

زبان انگلیسی در نگارش‌های آکادمیک
دقت کنید از کلماتی که در صحبت‌های محاوره‌ای استفاده می‌شود، در نگارش متون علمی باید پرهیز شود. به طور مثال به کلمات زیر دقت فرمایید:

Nowadays (False) > Currently, Presently (True)
On the contrary > In contrast
To begin with > initially
Until now > to date
Kids > Children
At last > Finally
Dad > Father
Guy > Man

به طور  کلی در نگارش‌های علمی،‌جملات باید نه زیاد رسمی باشند و نه زیاد عامه، دقیق و بی‌طرف باشد.

دقیق بودن
یعنی اینکه در هر کلمه‌ای که در مقاله به کار می‌بریم، مشخص باشد که آن کلمه چه منظور و مفهومی دارد. تمام جملات و پاراگراف‌ها باید دقیق باشند. بهمین خاطر استفاده از کلماتی مانند و غیره، سایرین، مشابه در نگارش مقاله و پروپوزال معنایی ندارد و شما باید تمام موارد را به جزء بیان کنید. مثلا در یک متن بیان می‌شود که افراد با بیماری‌های مزمن از مطالعه خارج شدند؛ در این‌جا مزمن بودن مبهم است و مشخص نیست شامل چه بیماری‌هایی می‌شود. به جملات زیر دقت فرمایید:

To evaluate the patients, we used radiography, ultrasound imaging etc. (False)
To evaluate the patients, we used radiography, ultrasound imaging, and computed tomography. (True)

About 50 patients were included (False)
53 patients were included (True)

بی‌طرف بودن در نگارش
یعنی احساسات و عواطف در مقاله نباید تأثیر بگذارد. بنابراین از هیچ کلمه‌ای که نشان دهنده‌ای احساسات و عواطف هستند، باید پرهیز شود. مثلا استفاده از کلماتی مانند surprisingly، luckily در مقاله نباید استفاده شود.

از لغات در جای صحیح استفاده کنید
مثلا دو کلمه rule و law در زبان فارسی، به نام قانون تعریف می‌شود، اما در زبان انگلیسی هر کدام دارای مفهومی است که باید به جای خودش استفاده شود.

Rule: قوانین کوچک و محلی
Law: قوانین دولتی که قوه قضاییه آن را اعمال می‌کند

و یک مثال دیگر

Currency: ارز خارجی
Money: پول

در نگارش علمی، افعال مخفف و یا دو کلمه‌ای نگارش نمی‌شود

Don’t > Do not
Can’t > Cannot

Go on > Continue
Bring up > Raise

در مقالات، چه زمانی از The و یا A/An استفاده کنیم؟

A/An، برای اشاره به اسم‌های ناشناخته کاربرد دارد. اما گاهی اوقات زمانی استفاده می‌شود که ما می‌خواهیم بیان کنیم آن فرد یا شی عضوی از یک گروه است. مثلا I am a teacher، یعنی من عضوی از یک گروه معلم‌ها هستم. و یه Ali is an Iranian Man، یعنی علی عضوی از یک جامعه که به نام ایرانی شناخته می‌شوند، هست؛ بنابراین می‌توانیم از A/An استفاده کنیم.

استفاده از A و یا An، به طور معمول با توجه به حرف اول کلمه مفرد استفاده می‌شوند که اگر صدادار باشد (a، e، i، o، u) از  An استفاده می‌شود و اگر حرف اول بی‌صدا باشد، از A استفاده می‌شود. اما، باید توجه داشت که استفاده از این کلمات (A/An) بستگی به تلفظ حرف اول آن کلمه دارد، نه حرفی که با آن شروع می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:

An hour (ˈou(ə)r), a horse (hôrs)
A follicular stimulation hormone, An FSH
An egg, a European
A university, An unusually

 آوردن A و یا An، دقیقا بستگی به اولین کلمه بعد از آن دارد، حتی اگر آن کلمه صفت باشد. به مثال‌های زیر دقت کنید:

A broken egg
An unusual problem
A European country

چه زمانی از The استفاده کنیم؟

• زمانی از The استفاده می‌کنیم که از آن تنها یک عدد وجود داشته باشد (The moon, The earth, The Pope is visiting Russia).
• در موضوعی که درمورد آن داریم صحبت می‌کنیم، تنها یک عدد و یا یک شخص از آن وجود داشته باشد (The president of Iran).
• با صفات برترین حتما باید قبل از آن The آورده شود (The best, The most, The tallest, The oldest).
• زمانی که Object را برای بار دوم به آن اشاره می‌کنیم، حتما باید از The استفاده شود. مثال‌های زیر را بررسی کنید:
  • There was a man outside. The man was tall.
  • We included 10 patients. The patient’s mean age was 45 years.

اسامی در زبان انگلیسی می‌توانند قابل شمارش و یا غیرقابل شمارش باشند. اگر یک اسم قابل شمارش باشد، می‌تواند مفرد و یا جمع، باشد؛ همچنین اسامی می‌توانند معلوم یا مجهول باشند.

اگر یک اسم، غیرقابل شمارش و یا جمع قابل شمارش باشد، ممکن است در متن با حرف تعریف معین "the"همراه باشد. با تمامی اسامی مفرد قابل شمارش، یک حرف تعریف (my، each) حتما باید داشته باشد.

I have money (uncountable - no article needed)
I have books (uncountable - no article needed)
I have a book (countable singular - article needed)

حرف تعریف در اسامی مفرد:
اسم مفرد باید حتما حرف تعریف مانند (a، an، the) داشته باشد، در غیر این صورت، با یک ضمیر مثل (my و each) همراه می‌شود.

نکته: اسم جمع، یا اسامی غیرقابل شمارش، می‌توانند از این قاعده مستثنی باشند و بدون حرف تعریف در متن آورده شوند.

نکته: هیچوقت نباید از a و an برای اسامی جمع استفاده کرد. به مثال‌های زیر دقت کنید:

He saw a new movie (singular)
He saw new movies (Plural)

They traveled to a nearby mountain (singular)
They traveled to nearby mountains (plural)

Do you have another book? (singular)
Do you have other books? (plural)